2012年6月24日日曜日

अब भारतसँग शितयुद्धको तयारी गरौ ।

मित्ररास्ट्र भारतले समय समयमा यस्ता नेपाललाई हेप्ने खालको अभिब्यक्ति दिदै आएको छ । भारतको हेपाहा प्रबितीले गर्दा नेपालमा आन्दोलन भई धेरै धनजनको क्षेती भएको बिगतका कुराहरू छन् । जसलाई ईतिहास भन्न पनि नमिल्ने घटनाहरू छन् । कुनै बेला माधुरी दिक्षितले नेपाल त आफनै देश जस्तो लाग्छ भन्यो भनेर , ऋतिश रोशनले खै के कुरा हो भन्दा , धर्मेन्द्रले नेपालीहरू भेडा जस्तो भनेर धर्मेन्द्रद्वारा अभिनित फिल्महरू नै नेपालमा चलाउन रोकिएको पनि थियो । यी कुराहरू  सामान्य ज्ञान पनि नभएका मान्छेहरूले दिएका अभिब्यक्तिहरू हुन । यसरी भारतले यस्ता अभिब्यक्ति दिने, हामि नेपालीहरू आबेगमा आएर नेपाल बन्द ,चक्काजाम ,हडताल गरेर आफ्नै देशको सार्वजनिक सम्पत्तिको टोडफोडगर्ने , आन्दोलनमा नेपालीहरू मरेका पनि छन् । भारतले बुद्ध भारतमा जन्मेको भन्ने ,सगरमाथा भारतमा छ भन्ने जस्ता अभिब्यक्ती दिएर हामीलाई शितयुद्धगर्नलाई चुतौती दिएको जस्तो लाग्छ । हामी नेपालीहरू ले १९६५ देखि नै शितयुद्धको निति लिएको भए सायद नेपाल भारत भन्दा धेरै गुणा बिकास भैसकेको थियो होला । भारत र भारतीय जनताहरूको यस्ता नेपाललाई होच्याएर दिने अभिब्यक्ति हामी नेपालीहरूले शब्द र आन्दोलनले प्रतिबाद नगरि शितयुद्धबाट प्रतिबादगर्न जरुरी छ । नेपालको कुनै दल वा राजनैतिक शक्तिले भारतसँग नेपालले शितयुद्धको रणनितीलिएर अगुवाइगर्ने शक्ति निस्कियो भने भारतको यस्तो हेपाहा प्रबिती स्वत: अन्त्य भएर जाने छ । २१ औ सताब्ढीमा शितयुद्ध गर्न सकियो भने बिकास पनि तिब्र गतिमा जाने कुरामा दुइमत नहोला ।


राजनैतिक दलका नेताहरूले नेपाली जनताहरूलाई नांगो खुट्टाले सडकमा कुदाउनु भन्दा आफ्नो पार्टीको निति मार्फत भारतसँग शीतयुद्धको तयारीगर्न जरुरी छ नेपालको राजनितीमा भारतीय हस्तक्षेप स्वत: हेतेर जाने कुरामा दुइमत नहोला ।

2012年1月7日土曜日

नेटवर्क बिजिनेस

नेटवर्क बिजिनेस एउटा बदनाम भएको ब्यवसायको रुपमा लिन सकिन्छ । नेपालमा आएका जती पनि नेटवर्क बिजिनेस छन प्राय असफल भएका छन । यो ब्यवसाय नेपालमा सफल नहुनुको बिशेष कारण आफ्नो कुनै उत्पादन नहुनु हो । अर्को कुरा सदस्यता सुल्कको नाममा नेपालीहरुको दैनिक आय स्रोत भन्दा बढी सदस्यता सुल्क उठाउनु नै कमजोरी पक्ष हो । हुन त म कुनै पनि नेटवर्क ब्यवसायमा लागेको छैन । लाग्नेवाला पनि छुइन । तर नेटवर्क बिजिनेसबाट राम्रो कमाइ गरेका सफल ब्यबसायीहरु मैले धेरै देखेको छु । नेटवर्क ब्यवसायमा लाग्नेहरुले कुनै पनि दैनिक उपभोग्य बस्तुको उत्पादन र सामुहिक उपभोग गरेर सफल भएको उदाहरणहरु धेरै छन । कुनै पनि नेपाली नागरिकले बिदेशको नेटवर्क ब्यवसायहरु नेपालमा भित्राउने हो भने पहिला उनीहरुको सामान उत्पादन कम्पनी नेपालमा ल्याउन सक्नु पर्छ । नेपालको अवस्थामा भन्नु पर्दा सदस्यता सुल्क ५०० रुपैयाँ गरी सदस्यहरुले कम्पनीको उत्पादन खरिद गरेर मुनाफा लाई बाड्फाड गर्ने प्रणालीलाई निरन्तर दिन सकेमा नेटवर्क ब्यापारको राम्रो पक्ष पनि नभएको होइन । यस्लाई कृषि क्षेत्रमा सामुदायिक लगानी गरी उत्पादित बस्तुहरु सबै सदस्यले उपभोगगर्ने तरिकाले अगाडी बढाउन सकिएमा देसको बिकासमा पनि टेवा पुग्ने छ । सदस्यता सुल्क नै सदस्यहरुलाई कमिसन बाढ्ने र केही उपभोग्य बस्तु नहुने , उपभोग्य समानहरु बिदेशको उत्पादन हुने , सदस्यता सुल्क साधारण नेपालीको वार्षिक कमाइ हुने किसिमले गरियो भने त्यो सैली ठगीमात्र सिध हुने छ । अरु देसहरुमा आफ्नो कम्पनीबाट उत्पादित बस्तुहरुको ग्राहक सुरक्षित बनाइराख्नको लागि राज्यले कानुनी मान्यता दिएको पाईन्छ । जस्तै ईन्डियाको एमवे नेटवर्क अमेरिकाबाट सुरुवात भएको देखिन्छ । एमवेको आफ्नो उत्पादन मात्र पनि १००० भन्दा बढी सामानहरु छन । सदस्यता सुल्क निसुल्क गरिएको छ । जहाँ जापानिजहरु, चाइनिजहरु हजारौ सदस्यहरु छन । ईन्डियामा बिदेशी पनि सदस्य बनाउन पाउने तर २०० अमेरिकन डलर डिपोजित गरेर ईन्डियामा बैंक खाता खोल्नु पर्ने नियम बनाएको छ । सुरुमा ९५० ईण्डियन आईसी लिएर सदस्यता सुल्क लिएर सदस्यता सुल्क लिएर सदस्य बनाउथियो भने हाल एमवे ईन्डियाले सदस्यता सुल्क निसुल्क गरिएको छ । समय समयमा आफ्नो उत्पादनको बिज्ञापनगर्नको लागि आफ्ना सदस्यहरुलाई जम्मा गरी उत्पादित बस्तुको जानकारी र प्रभावकारीताको बारेमा छलफल गरिने समिनारमा सहभागी सुल्क न्युनतम सहभागीहुने सदस्यहरुसँग लिने गर्दो रहेछ । तर नेपालमा गुलियो प्रलोभन देखाउने , झुठको खेतीको रुपमा नेटवर्क ब्यापार मौलिदै गएको अवस्था छ र आफ्नो साझबिहानको खाना जोहो गर्न मुस्किल हुने सर्वसाधारणलाई प्रलोभन देखाइ ठगी ब्यापार भएको कुरामा दुइमत नहोला ।